Δηλώνω ένοχος!
Για πολλά χρόνια έκανα και εγώ το μεγάλο έγκλημα: Ήμουν ένα ακόμα “καλό παιδί”!
Έβλεπα τις γυναίκες σαν νεραίδες του παραμυθιού, αθώα υπερφυσικά όντα, που κάποιοι κακοί, ανήθικοι άντρες ήθελαν να παρασύρουν σε “βρόμικες σεξουαλικές πράξεις” γιατί τις έβλεπαν απλά σαν ένα κομμάτι κρέας.
Εγώ όμως δεν ήμουν σαν αυτούς!
Όχι, εγώ ήμουν διαφορετικός…
Εγώ ήμουν ιππότης! Φερόμουν σε κάθε γυναίκα σαν μια μικρή πριγκίπισσα, της έκανα όλα τα χατίρια (την έβγαζα έξω, την κέρναγα, άκουγα τον πόνο της) και φρόντιζα να μην στεναχωρήσω ποτέ αυτό το ευαίσθητο πλασματάκι!
Δυστυχώς όμως η ζωή φαινόταν να είναι άδικη…
Αντί να εκτιμηθεί η προσφορά και η ευγένειά μου, αυτές προτιμούσαν να με έχουν πάντα σαν “φίλο” και να δίνουν την καρδιά (και το γατάκι τους) κάπου αλλού.
Αυτό που με πείραζε ακόμα περισσότερο ήταν πως την έδιναν σε αυτούς τους “άθλιους τύπους” που τις είχαν χεσμένες και τις άλλαζαν σαν τα πουκάμισα!
Μα πώς είναι δυνατόν;
Τι ανωμαλία είναι αυτή να εκτιμάς κάποιον που σε έχει χεσμένο και να μην νιώθεις τίποτα για αυτόν που σε νοιάζεται και σε έχει ψιλά;
Η ερωτική επιθυμία και το σεξ δεν έχουν καμία σχέση με τον ρομαντισμό
Η ερωτική επιθυμία και το σεξ δεν έχουν να κάνουν με φανταστικά ιδανικά, αγαθές προθέσεις και “καλά παιδιά”. Έχουν να κάνουν με δύναμη κατά κύριο λόγο.
Να στο ξαναπώ να το εμπεδώσεις: Η ερωτική επιθυμία και το σεξ έχουν να κάνουν με την δύναμη.
Θα που πεις βέβαια ότι βλέπεις και πολλούς άντρες να πηδάνε που δεν είναι και τόσο ισχυροί.
Αυτό συμβαίνει γιατί η ερωτική έλξη έχει πάρα πολλούς διακόπτες (και αν θέλεις να τους μάθεις όλους αναλυτικά θα βρεις έναν πλήρη οδηγό, 30 σελίδες +, στο βιβλίο ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΜΟΝΟΣ).
Γιατί όμως η ερωτική επιθυμία και το σεξ έχουν να κάνουν με την δύναμη κυρίως;
Γιατί κούκλε μου το παιγνίδι που παίζετε είναι πολύ χοντρό: Εξαρτάται η αναπάραγωγη και την επιβίωση του είδους μας. Αυτό είναι το παιγνίδι που παίζεται.
Και αυτή η εντολή είναι γραμμένη στο DNA μας. Καυλώνουμε από αυτόν ή αυτήν που μας επιτάσσουν τα πρωτόγονα, ζωώδη ένστικτά μας.
Αν δεν έχεις τα προσόντα, την προσαρμοστικότητα και τον ρεαλισμό θα χάσεις το παιγνίδι. Όσο σκληρό και αν σου φαίνεται.
Η εικόνα του ρομαντικού έρωτα, όπως τον αντιλαμβανόμαστε πολλοί σήμερα, γεννήθηκε στην βικτοριανή εποχή στις αρχές του 19ου αιώνα στην δυτική Ευρώπη.
Ήταν ένα ιδανικό που εξέφραζε ανθρώπους ανικανοποίητους σεξουαλικά. Γιατί αν είσαι ικανοποιημένος σεξουαλικά δεν βλέπεις τα πράγματα ρομαντικά, τα βλέπεις όπως είναι, ρεαλιστικά.
Για να γράψεις ποιήματα δηλαδή, για να στο πω ωμά, πρέπει να σε βαρέσει η μαλακία στο κεφάλι πρώτα. Αν την ξεσκίζεις όλη μέρα την άλλη δεν της γράφεις ποιήματα!
Ξεπέρασε το λοιπόν και άσε πίσω σου τον ρομαντισμό και τα παραμύθια της χαλιμάς.
Γιατί αν εσύ επιμένεις να το παίζεις “ιππότης” και “καλός” και νομίζεις ότι με αυτό τον τρόπο θα πηδήξεις είσαι πολύ, μα πολύ βαθιά νυχτωμένος και ετοιμάσου να πληρώσεις βαρύ τίμημα…
Γιατί τα “καλά παιδιά” δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο καλά
Αφού τα ξεκαθαρίσαμε αυτά πάμε τώρα να πούμε δυο λόγια για τα “καλά παιδιά”!
Γιατί τα “καλά παιδιά”είναι τόσο καλά αλήθεια; Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
Το κάνουν αλτρουιστικά για την ψυχή της μάνας τους ή μήπως κρύβετε κάτι άλλο κάτω από το χαλί;
Μήπως κατά βάθος το να είσαι “καλό παιδί” δεν είναι παρά μία ακόμα στρατηγική ζευγαρώματος από αρσενικά που είναι αδύναμα;;;
Μήπως το “καλό παιδί” είναι απλά ένας άντρας που θεωρεί ότι δεν μπορεί να κερδίσει τον ανταγωνισμό με τα άλλα αρσενικά και το παίζει καλός για να κερδίσει πόντους;
Κάνει δηλαδή όλα τα χατίρια στις γυναίκες μπας και πηδήξει και κρατήσει καμία γιατί νιώθει πώς δεν μπορεί αλλιώς;
Το “καλό παιδί” είναι ουσιαστικά ένας αδύναμος άντρας.
Δεν ξέρει πώς να κάνει μια γυναίκα να ενδιαφερθεί ερωτικά. Δεν μπορεί να την ανάψει σεξουαλικά, ούτε ξέρει πώς να την καθοδηγήσει στο κρεβάτι του.
Έτσι λοιπόν είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα, πουλάει γη και ύδωρ για το ενδιαφέρων της κάθε πατσαβούρας, μπας και τσιμπήσει κάποια και του δοθεί χαριστικά.
Η γυναίκα όμως ξέρει τι γίνεται…
Ξέρει ότι το “καλό παιδί” είναι απλά αδύναμο και αυτό δεν την αφήνει να καυλώσει μαζί του.
Ξέρει επίσης ότι είναι και υποκριτής. Την θέλει απλά επειδή το επιτάσσουν τα ζωώδη ένστικτά του. Επειδή του αρέσει το “όμορφο κρέας” της. Όχι από “ρομαντισμό”. Γιατί αν ήταν 322 κιλά και βρομούσε ο ρομαντισμός του θα πήγαινε περίπατο…
Το “καλό παιδί” λοιπόν είναι ένα από τα χειρότερα είδη άντρα που πρέπει να δοθεί μια γυναίκα, για αυτό και θα πηδηχτεί πολύ δύσκολα με ένα “καλό παιδί”.
Μπορεί να σε κρατήσει σαν φίλο βέβαια (αν σου θυμίζει κάτι) για να επωφεληθεί από σένα (αφού γίνεσαι χαλί να σε πατήσει) αλλά προς θεού το γατάκι της δεν θα σου το δώσει ούτε σε φωτογραφία!
Εκτός βέβαια αν είναι και αυτή πολύ απελπισμένη ή έχει πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Είναι πολύ σωστό και δίκαιο λοιπόν που τα “καλά παιδιά” πηδάνε πολύ σπάνια. Ο κόσμος δεν χρειάζεται περισσότερους αδύναμους υποκριτές που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα.
Ο κόσμος χρειάζεται άντρες.
Άντρες που ξέρουν να αντιμετωπίσουν την ζωή. Που μπορούν να καυλώσουν μια γυναίκα και να την ρίξουν στο κρεβάτι…
Τι βλέπει αλήθεια στο βλέμμα σου μία γυναίκα όταν την κοιτάς; Ένα λιοντάρι που θα την σκίσει ή ένα παιδάκι που παρακαλάει να του χαϊδέψει λίγο το πουλάκι;
Αν είσαι ένα ακόμα το “καλό παιδί” και θεωρείς ότι σε αδικεί η ζωή θέλω να σηκωθείς και να πας για ένα λεπτό στο καθρέπτη.
Δώσε μία μπουνιά στα μούτρα σου να ξυπνήσεις. Τα ψέματα που λες σε αυτά τα μούτρα τα λες. Δεν μπορείς να κοροϊδέψεις κανέναν…
Κόψε λοιπόν τις μαλακίες, δες την αλήθεια κατάματα, σταμάτα να ξεφτιλίζεις τον εαυτό σου και γίνε ο άντρας που η φύση σε προόρισε.
Η γυναίκα δεν έχει κανένα θέμα να σε ερωτευτεί και να πηδιέται μαζί σου σαν σκύλα αν έχεις τις προϋποθέσεις και την καυλώσεις.
Ναι καλά κατάλαβες, εσένα με αυτά τα μούτρα που έχεις τώρα.
Έχει θέμα να πηδηχτεί μαζί σου όμως αν δεν τις πληρείς και δεν θα σου κάνει “ψυχικό” επειδή είσαι “ρομαντικός” και “καλό παιδί”.