Η προσέγγιση γυναικών δεν είναι φάρμακο για κάθε νόσο και κάθε μακακία.
Δεν είναι ένα μαγικό χάπι που θα το “πάρεις” και θα σου λύσει το πρόβλημα με τις γυναίκες έτσι απλά.
Η προσέγγιση γυναικών για να δουλέψει θέλει κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις και μία από αυτές είναι να έχεις ανεπτυγμένες κοινωνικές ικανότητες.
Πρέπει να είσαι σε θέση να μιλάς σε αγνώστους ανθρώπους και να κρατάς το ενδιαφέρουν τους.
Πρόσεξε…
Ανθρώπων είπα, όχι καυτών, σέξι μωρών, ούτε μοντέλων.
Όταν περιμένεις στη στάση του λεωφορείου μιλάς στην γιαγιά που κάθετε δίπλα σου;
Ξέρεις ποιο είναι το όνομα του μπάρμπα στο περίπτερο που έχεις πάει 148 φορές;
Πόσα πράγματα γνωρίζεις για την θεία που δουλεύει στον φούρνο που μπαίνεις κάθε μέρα για ψωμί;
Βαρετά πράγματα και αδιάφορα έτσι… εσύ να πηδήξεις θέλεις.
Κρίμα…
Το ίδιο βαρετό και αδιάφορο θα σε βρει και του τούμπανο όταν πας να της μιλήσεις.
Γιατί απλά δεν ξέρεις να ανοίξεις μια συζήτηση με φυσικό τρόπο και να την κάνεις ενδιαφέρον για έναν άγνωστο.
Φίλε μου… δεν μπορείς απλά να πηγαίνεις και να την “πέφτεις” όταν βλέπεις ένα τούμπανο και μετά να κρύβεσαι στην σπηλιά σου σαν το Γκόλουμ.
Όχι, δεν πάει έτσι.
Αν πραγματικά θέλεις αν γίνεις καλός στο καμάκι για να ρίχνεις άγνωστα μωράκια, πρέπει να αναπτύξεις τις κοινωνικές σου ικανότητες. Για αυτό πρέπει να εξασκήσε κάθε μέρα, με κάθε άνθρωπο, σε κάθε περίσταση!
Άσε λοιπόν τα μοντέλα και καυτά μωρά στην ησυχία τους (για την ώρα) και μάθε πρώτα να είσαι κοινωνικός με τον κόσμο γενικά!
Μίλα παντού και πάντα με φιλική διάθεση όποτε σου δίνεται ευκαιρία!
Κάθε μέρα!
Μόνο έτσι θα φτάσεις στο σημείο να προσεγγίσεις την άγνωστη κουκλάρα στο εμπορικό και θα το κάνεις με ωραίο και άνετο τρόπο.
Μόνο έτσι η προσέγγιση σου θα γίνει κάτι φυσικό και αυτόματο και όχι κάτι που το κάνεις άγαρμπα με το ζόρι, επειδή σε έχει ανάψει η κωλάρα που περνάει δίπλα σου.
Φυσικά το να είσαι κοινωνικός είναι μία μόνο παράμετρος στην συνταγή της επιτυχίας με τις γυναίκες.
Πρέπει πολλά υλικά ακόμα να μπουν στην θέση τους για να δέσει το γλυκό…
Αν ενδιαφέρεσαι να δεις όλο το πακέτο που χρειάζεσαι για να γίνεις ξεφτέρι στην προσέγγιση ρίξε μια ματιά στο Ποτέ Ξανά Μόνος. Ένα βιβλίο που το έχω γράψει κυρίως για τις προσεγγίσεις.
Πάτα την εικόνα από κάτω
Γιαγιά στη στάση λεωφορείου:
“Εγώ που λες παιδάκι μου, είμαι γέννημα θέμα Γλυφαδιώτισσα. Όταν ήμουν κοριτσάκι εδώ ήταν εξοχή…τώρα έχει γεμίσει κάθε καρυδιάς καρύδι και έχει γίνει σαν την Ομόνοια. Μπλα μπλα μπλα…”
Όχι ακριβώς έτσι, αλλά θυμάμαι περιστατικό στη Πλατεία Γλυφάδας, που μια γιαγιά γκρίνιαζε για το…πως καταντήσαμε έτσι, επειδή υπήρχε παρουσία μεταναστών στην πλατεία. Σου έχει μεταδώσει δηλαδή, όλη την αρνητική ενέργεια που έχει.
Γιατί λοιπόν να μιλήσω σε ένα άτομο, που περισσότερο θα μου χαλάσει το κέφι, παρά θα μου το φτιάξει;