Μια από τις στιγμές που σου μένει αξέχαστες από τα σχολικά σου χρόνια είναι η πενταήμερη.

Περίμενα πολύ καιρό αυτή τη μέρα. Κάναμε σχέδια με την παρέα για το τι θα κάνουμε στη Ρόδο, τις γυναίκες που θα γνωρίσουμε και πόσο καλά θα περάσουμε…

Φτάσαμε στο νησί και τρελαμένοι όπως ήμασταν πήγαμε σε ένα κλαμπ.

Ήθελα να γίνει κάτι και έψαχνα μανιωδώς να δω μήπως κάποια γυναίκα μου δείξει ενδιαφέρον.

Ξαφνικά είδα μία κοπέλα στην άλλη άκρη του μαγαζιού να κοιτάει. Ξανά και ξανά. Φορούσε ένα μαύρο κολάν και χόρευε πολύ προκλητικά.

Αν και ήθελα πολύ να πάω είχα παραλύσει! Τα πόδια μου δε κινούνταν. Όσο περνούσε η ώρα γινόταν χειρότερο. Έβρισκα χίλους δυο λόγους γιατί δεν πρέπει να πάω και τι θα μπορούσε να πάει στραβά…

Μείναμε να κοιταζόμαστε από μακριά ενώ χόρευε ξέφρενα.

Δεν άντεξα. Πήγα να κάνω ένα βήμα προς το μέρος της αλλά κόλλησα στα μισά. Κρύος ιδρώτας άρχιζε να με λούζει. Δεν μπορούσα να πάω…

Με είχε κυριεύσει το άγχος της προσέγγισης.

Ξαφνικά είδα κάτι πολύ ανησυχητικό. Την πλησίασε ένας τύπος και άρχισαν να μιλάνε.

Αναστατώθηκα. Ήθελα να τον διώξει. Όμως φαινόταν άνετα μαζί του. Ξεκίνησαν να χορεύουν. Σε λίγο τους είδα και να φιλούνται. Δεν πέρασε πολύ ώρα και φύγανε μαζί.

Ήξερα ότι θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση του αν δεν είχα παραλύσει από το άγχος της προσέγγισης.

Ακόμα θυμάμαι το κορίτσι με το κολάν. Όχι για την ευκαιρία που έχασα. Πολύ λίγη σημασία έχει πλέον αν είχα κάνει κάτι μαζί της.

Τη θυμάμαι επειδή ήταν από τις κραυγαλέες περιπτώσεις στη ζωή μου που είχα μια καλή ευκαιρία και δεν έκανα τίποτα. Άφησα τον φόβο μέσα μου να με σταματήσει.

Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσες ευκαιρίες έχεις χάσεις στη ζωή σου εξαιτίας μιας φοβίας; Πόσες γυναίκες έχεις χάσει επειδή δεν είχες απλά το κουράγιο να πας;

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει το άγχος της προσέγγισης

Αυτή ήταν η πρώτη μου φόρα που πήγα να προσεγγίσω γυναίκα τελείως ξένη. Δεν το είχα φανταστεί τόσο δύσκολο. Δεν θα έπρεπε να είναι τόσο δύσκολο όμως.

«Αν το καλοσκεφτείς είναι μια πολύ απλή διαδικασία και άλλωστε μιλάω πολύ εύκολα με γυναίκες που ήδη ξέρω», σκέφτηκα.

Αποφάσισα διώξω αυτή την ¨ασθένεια¨. Σαν ασθένεια έβλεπα τότε το άγχος της προσέγγισης.  Όσο έψαχνα στο διαδίκτυο έβρισκα συμβουλές που υπόσχονταν άμεση θεραπεία. Κάνε αυτό και ξεπέρασε άμεσα το άγχος της προσέγγισης!

Ξεπέρασέ το άμεσα, τι ωραία λέξη να ακούει κάνεις…

Ότι και αν δοκίμασα όμως δεν το ξεπέρασα. Δοκίμασα πολλές τακτικές αλλά αποτέλεσμα μηδέν!

Στενοχωριόμουν από πάνω γιατί νόμιζα πως εγώ έκανα κάτι λάθος.

Αυτό που δεν θα σου πει κανένας γκουρού είναι ότι το άγχος της προσέγγισης είναι ένας φυσικός μηχανισμός προστασίας σε κάθε άντρα.

Και πως το άγχος της προσέγγισης δεν ξεπερνιέται!!!

Ναι σωστά διάβασες. Δεν έχω δει κανένα, μα κανέναν άντρα, όσο πεπειραμένος και αν ήταν με τις γυναίκες να μην έχει άγχος προσέγγισης.

Ακόμα και τώρα μετά από πάρα πολλές προσεγγίσεις γυναικών το νιώθω. Όμως τώρα δεν με εμποδίζει να προσεγγίζω, αντίθετα με βοηθάει…

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Πρώτα από όλα πρέπει να το αποδεχτείς

Αποδέξου ότι υπάρχει και ότι είναι οκ που υπάρχει το άγχος της προσέγγισης. Ο κατασκευαστής το έβαλε εκεί για καλό σου.

Αν κάθε άντρας πλησίαζε ερωτικά κάθε γυναίκα που του άρεσε χωρίς δεύτερη σκέψη θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα.

Θα υπήρχε θέμα τόσο κοινωνικό, όσο και για τον άντρα που φέρεται έτσι:

Α) Μπορεί ο άντρας που προσεγγίζει μια γυναίκα να μην ξέρει να φερθεί σωστά και να την προσβάλει άσχημα.

Β) Μπορεί η γυναικά να είναι ¨πιασμένη¨ από άλλον άντρα και να μπει σε μπελάδες.

Γ) Μπορεί πολύ απλά να μην ενδιαφέρεται και να τον σουτάρει. Τι εικόνα θα αποκτήσουν οι υπόλοιπες γυναίκες για αυτόν τον άντρα; Θυμάσαι πως έπεφταν οι μετοχές σου στις άλλες κοπέλες στο σχολείο όταν έτρωγες χυλόπιτα;

Μα αφού στη πόλη είσαι άγνωστος ποιος θα το μάθει θα μου πεις. Έλα όμως που εγκέφαλος σου δεν το καταλαβαίνει αυτό. Που έχει να κάνει αναβάθμιση μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια…

Επομένως αποδέξου το άγχος της προσέγγισης σαν κάτι καλό γιατί φτιάχτηκε να σε προστατεύει από ριψοκίνδυνες καταστάσεις. Δεν θέλεις να φύγει αυτό το συναίσθημα.

Αυτό που θέλεις είναι να το ελέγχεις κάθε φορά που προσεγγίζεις γυναίκα ώστε να μην σε παραλύει. Να νιώθεις το χτυποκάρδι αλλά τόσο όσο για να σε ενθουσιάζει!  

Σκέψου κάποιον που κάνει ένα επικίνδυνο άθλημα. Και αυτός νιώθει φόβο, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, αλλά αυτός ο φόβος γίνεται ενθουσιασμός και τον παρακινεί να παίρνει και αλλά ρίσκα. Το ίδιο θέλεις και εσύ.

Έχεις ήδη τις βασικές ικανότητες για να ξεπεράσεις το άγχος της προσέγγισης

Πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Για να προσεγγίζεις αποτελεσματικά άγνωστες γυναίκες χρειάζεσαι μια βασική προϋπόθεση.

Ποια είναι αύτη;

Να ζεις τουλάχιστον 10 χρόνια σε αυτό το πλανήτη και επίσης να είσαι σε επικοινωνία με άλλα ανθρώπινα όντα. Αν ζουσες σε κάποια σπηλιά μόνος σου δεν μετράει…

Το να μιλάς σε έναν άγνωστο έχει να κάνει με βασικές αρχές ανθρώπινης επικοινωνίας. Αρχές που όλοι θέλω να πιστεύω πως έχουμε.

Πως γίνετε και μιλάς άριστα με έναν γνωστό σου; Πως μπορείς και μιλάς άριστα με την γειτόνισσα ή την ξαδέρφη σου όταν συναντιέστε;

Εδώ το χάνουν οι περισσότεροι άντρες. Νομίζουν ότι να μιλάς με μια άγνωστη θέλει κάτι συγκεκριμένο, κάποια μυστικά λόγια που αγγίζουν την καρδιά της γυναίκας. Έτσι λοιπόν ψάχνουν απελπισμένα να βρουν τι θα πούνε για να ρίξουν την γκόμενα.

«Πες μου τι να πω!»

Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν φταίνε τα λόγια τους που δεν τους κάθετε η κοπέλα. Άλλοι παράγοντες φταίνε (ένας από αυτούς είναι και το υπερβολικό άγχος που έχουν όταν προσεγγίζουν).

Όταν μιλάς σε μια άγνωστη γυναίκα να της μιλάς όπως ακριβώς θα μιλούσες σε μία γνωστή σου! Μία που την ξέρεις χρόνια.

Δεν θα σκέφτεσαι ότι είναι ξένη γιατί θα φερθείς περίεργα.

Είναι άνθρωπος και αυτή. Αν της φερθείς σαν οικείο πρόσωπο θα νιώσει οικεία μαζί σου και αυξάνεις πολύ τις πιθανότητες να φερθεί και αυτή σαν να είσαι γνωστός της. «Σε γνώρισα πριν λίγο αλλά νιώθω ότι σε ξέρω χρόνια», μου λένε πολύ συχνά γυναίκες που προσέγγισα πριν λίγα λεπτά…

Και κάτι ακόμα. Θυμάσαι όταν ήσουν μικρός που σου έλεγε η μαμά σου να μην μιλάς σε ξένους; Ωραία! Για το καλό σου το έκανε τότε. Τώρα όμως που μεγάλωσες μόνο να χάσεις έχεις αν δεν μιλάς σε ξένους. Καλά θα ήταν να το ξεπεράσεις αυτό σιγά σιγά. Διαφορετικά το άγχος της προσέγγισης έχει έναν ακόμα λόγο να ενισχυθεί.

Δεν είναι όλοι οι ξένοι κακοί. Κακοί μπορεί να είναι και οι γνωστοί μας πολλές φορές…

Ακολούθησε μία τακτική για να αντιμετωπίσεις το άγχος της προσέγγισης και να ξέρεις πάντα τι θα πεις

Το να μιλάς με αγνώστους είναι μια ικανότητα και όπως κάθε ικανότητα πρέπει να την εξασκήσεις.

Όταν ξεκινάς να μαθαίνεις κάτι καινούριο ξεκινάς να το μαθαίνεις σιγά-σιγά από τα χαμηλά και με τη πάροδο του χρόνου ανεβάζεις επίπεδα.

Αυτό θα κάνεις και εδώ.

Μίλα καθημερινά με οποιονδήποτε σου δίνετε ευκαιρία! Όχι με τη γκόμενα που σου αρέσει μόνο. Θα μιλάς με όλους. Θα μιλάς με την κυρία στο σουπερμάρκετ, με τον περιπτερά, με την γιαγιά στη στάση του λεωφορείου, με τον ντελιβερά, με όλους.

Βαρετό, έτσι δεν είναι.

Να σου πω κάτι όμως. Αν εσύ δεν μπορείς να ξεκινήσεις και να κάνεις μια απλή συζήτηση με την γιαγιά στη στάση του λεωφορείου δεν πρόκειται να το κάνεις αυτό ούτε με το μοντέλο που θα συναντήσεις αύριο και θα κάθετε στην ίδια στάση.

Αν δεν μπορείς να σηκώσεις 20 κιλά δεν θα σηκώσεις 120.  Για αυτό ξεκίνα να σηκώνεις τα 20 σήμερα και σιγά-σιγά θα φτάσεις και στα 120!

Το θέμα είναι να λυθεί η γλώσσα σου, να μπορείς να ξεκινάς άνετα και να κρατάς μια μικρή συζήτηση με οποιοδήποτε άγνωστο άνθρωπο.

Στη αρχή μπορεί να σου φανεί δύσκολο.

Ξεκινά με κάτι απλό. Αφιέρωσε λίγο χρόνο όταν πας στο περίπτερο να δεις τι κάνεις αυτό ο άνθρωπος. Μαθέ το όνομά του. Να το θυμάσαι όταν θα ξαναπάς και να τον φωνάξεις με το μικρό του. Στο καφέ μην δίνεις μια ξερή παραγγελία στο/η σερβιτόρο/α, ρώτησε πως είναι, ρώτα κάτι που παρατήρησες στο χώρο, οτιδήποτε τέλος πάντων. .

Μην το κάνεις επειδή πρέπει. Μάθε να δείχνεις ανθρώπινο ενδιαφέρον για τους γύρο σου. Αν δεν σε νοιάζουν εσένα οι άνθρωποι γύρο σου γιατί να νοιαστούν αυτοί για σένα;

Γιατί να νοιαστεί μια όμορφη γυναίκα όταν θέλεις να την γνωρίσεις; Δεν σου χρωστάει κάτι. Στα μάτια της είσαι απλά ένας άγνωστος αγχωμένος και παράξενος τύπος που δεν ξέρει πώς να μιλήσει!

Συμπέρασμα:

Αν γίνει μέρος της ζωής σου να μιλάς σε αγνώστους ανθρώπους κάθε φορά που τους συναντάς γύρο σου θα σου είναι πολύ εύκολο να μιλήσεις και σε μια όμορφη κοπέλα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που μιλάς με όλους. Πολλά ραντεβού θα προκύψουν έτσι απλά χωρίς καν να το επιδιώξεις εσύ.

Όσο θα γίνεσαι πιο άνετος να μιλάς και να γνωρίζεις αγνώστους θα μπορείς όλο και πιο άνετα να προσεγγίσεις μια γυναίκα με ερωτικό σκοπό όταν το θέλεις.

Θα νιώθεις πάλι ένα μικρό άγχος (είπαμε το άγχος της προσέγγισης δε φεύγει ποτέ τελείως) αλλά θα είναι καλό άγχος, θα σε προκαλεί να πας. Είναι πολύ εθιστικό να προσεγγίζεις μια άγνωστη κουκλάρα και να την γνωρίζεις όταν είσαι καλός σε αυτό.

Πίστεψε με.

Πάρε μια απόφαση σήμερα. Αντί να παλεύεις να ξεπεράσεις το άγχος της προσέγγισης με μαγικά κόλπα, αποδέξου το και κάνε το σύμμαχό σου! Αντί να ψάχνεις εύκολες λύσεις άλλαξε το τρόπο ζωής σου έτσι ώστε να είναι μοιραίο να γνωρίζεις καινούριες γυναίκες.

Πως ακριβώς θα τα πετύχεις όλα αυτά θα το μάθεις στο βιβλίο Ποτέ Ξανά Μόνος. Την βίβλο του φλερτ στην ελληνική πραγματικότητα. Πάτα απλά την παρακάτω εικόνα και απέκτησε όλες τις γνώσεις που απέκτησα φλερτάροντας την τελευταία δεκαετία.